ราคารวม : ฿ 0.00
ปัญหาเรื่อง “เมา” เป็นปัญหาของชีวิตและเป็นปัญหาของสังคม สังคมบ้านเรากำลังเมากันยกใหญ่ ตัวคนเมาไม่ค่อยละอาย แต่ชาวบ้านเขาระอา สุดท้ายก็พบความระทม การที่จะให้บ้านเมืองเป็นบ้านเมืองที่มีคนดีมีความสงบสุข เป็นเมืองที่ชาวต่างชาติอยากเข้ามาสัมผัสสัมพันธ์ จะต้องสอนตนและสอนให้คน “ระวัง ละเลิก ความเมา” และต้องกำจัดต้นเหตุของความเมาให้ได้ อันต้นสายมาสู่ปลายเหตุของความมึนเมามีอยู่ ๓ ประการ คือ
เหล้ายา ทำให้ มึนเมา
อบายมุข ทำให้ มัวเมา
ลัทธิ ทำให้ มอมเมา
เราจะต้องช่วยกันระมัดระวัง ตักเตือน สอดส่อง จำกัด และ กำจัด ต้นเหตุแห่งความเมาทั้ง ๓ ประการ ใช้ความเป็นแบบอย่าง ศาสนา กฎหมาย เข้ามามีส่วนเกี่ยวข้อง ซึ่งต้องทำกันด้วยความจริงใจและจริงจัง เพื่อเราจะได้มีชีวิตอยู่ในสังคมบ้านเมืองด้วยความสงบ-สุข นอกจากความเมาดังที่กล่าวแล้ว “ความหลง” ก็เป็นความเสื่อมโทรมเสื่อมทรามของคนในสังคม ความที่ยังคงปล่อยให้มีการยั่วยวนด้วย ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข จนขาดสติ และขาดผู้หลักผู้ใหญ่ทั้งฝ่ายฆราวาสและศาสนาคอยเตือนสติ ให้เห็นโทษภัยของความลุ่มหลง ใหลหลง ผู้ใหญ่ทั้งหลายแสดงความหลงให้ปรากฏ แล้วก็พากันเสียผู้เสียคนเพราะความหลง ความหลงจึงนับว่าเป็นความหายนะที่มาเยือนผู้ที่ขาดความยั้งคิด
หลงลาภ ทำให้ คิดคด
หลงยศ ทำให้ คิดชั่ว
หลงสรรเสริญ ทำให้ เพลิดเพลินจนลืมตัว
หลงสุข ทำให้ เมามัวสุดประมาณ
เรื่องเลวทรามเลวร้ายที่เกิดก่อขึ้นในบ้านเมืองทุกเรื่อง ย่อมส่อให้เห็นความเมาและความหลง หากจะลองถามตนเองในยามว่าง ๆ ว่า มีอะไรเป็นแก่นสารที่เกาะติดเนื้อตัวเราบ้าง ก็จะเห็นว่าไม่มีเลย ถ้าตอบคำถามได้ ตัวท่านผู้นั้นก็จะหยุดเมาและหยุดหลง คนชาตินี้ไม่มีใครว่าชาติชั่วแน่.
“เจ้าคุณพิพิธ”
Share :
Write comment