Episode 240 : อนัตตามาถึงตัว

         วันนี้ที่แน่แน่แก่ลงไปอีกหนึ่งวัน

โอ้ว่าสังขารขันธ์ทุกชีวันผันเปลี่ยนแปร

ใครนะจะฝืนได้ ให้คงกายความแน่แท้

ตนเองเมื่อเพ่งแลสังขารตนก็หม่นใจ

         เมื่อจ้องมองกระจกจิตก็ตกวาบหวามไหว

รอยย่นปนเปไปบนใบหน้าฝ้าราคี

หางเอยเอ๋ยหางตารอยตีนกาเหยียบขยี้

ใต้คางต่างก็มีรอยย่นยี้เหนียงหย่อนยาน

         บ่าแขนก็เบอะบะรอยกระดำซ้ำสังขาร

ดุจเห็ดที่เริ่มบานมองละลานผลาญอารมณ์

เคยทะนงความหนุ่มสาวผมก็ขาวมาผสม

ดอกอ้อที่ล้อลมคือสีผมบนหัวเรา

         ขาแข้งที่แรงมากก็เริ่มลากเดินไม้เท้า

เจ็บปวดก็นวดเอาเพื่อบรรเทาเวทนา

ใกล้ใกล้เคยไปไหวเดี๋ยวนี้ไซร้ใจมันล้า

อาหารเคยโอชาแก่ชรากินไม่ลง

         เมื่อเห็นเป็นฉะนี้ตัดยินดีที่ลุ่มหลง

ยกจิตพินิจปลงอนัตตาพาสุขใจ.

 

                 “เจ้าคุณพิพิธ”


View : 0

Share :


Write comment