หนังสือ
อี-บุ๊ค
คอร์สออนไลน์
ไลฟ์สไตล์
ราคารวม : ฿ 0.00
ตอนที่ 240 : อนัตตามาถึงตัว
วันนี้ที่แน่แน่แก่ลงไปอีกหนึ่งวัน
โอ้ว่าสังขารขันธ์ทุกชีวันผันเปลี่ยนแปร
ใครนะจะฝืนได้ ให้คงกายความแน่แท้
ตนเองเมื่อเพ่งแลสังขารตนก็หม่นใจ
เมื่อจ้องมองกระจกจิตก็ตกวาบหวามไหว
รอยย่นปนเปไปบนใบหน้าฝ้าราคี
หางเอยเอ๋ยหางตารอยตีนกาเหยียบขยี้
ใต้คางต่างก็มีรอยย่นยี้เหนียงหย่อนยาน
บ่าแขนก็เบอะบะรอยกระดำซ้ำสังขาร
ดุจเห็ดที่เริ่มบานมองละลานผลาญอารมณ์
เคยทะนงความหนุ่มสาวผมก็ขาวมาผสม
ดอกอ้อที่ล้อลมคือสีผมบนหัวเรา
ขาแข้งที่แรงมากก็เริ่มลากเดินไม้เท้า
เจ็บปวดก็นวดเอาเพื่อบรรเทาเวทนา
ใกล้ใกล้เคยไปไหวเดี๋ยวนี้ไซร้ใจมันล้า
อาหารเคยโอชาแก่ชรากินไม่ลง
เมื่อเห็นเป็นฉะนี้ตัดยินดีที่ลุ่มหลง
ยกจิตพินิจปลงอนัตตาพาสุขใจ.
“เจ้าคุณพิพิธ”
อ่าน : 0แชร์ :
เขียนความคิดเห็น