หลังจากที่พิมพ์ค้นพบสมดุลของชีวิต ทำให้เธอมีความสุขมากขึ้น การเรียนและกิจกรรมต่างๆ ก็ราบรื่นด้วยดี วันหนึ่ง เพื่อนที่สนิทกับพิมพ์มาขอคำแนะนำเรื่องการปรับตัวในมหาวิทยาลัย เพราะเห็นว่าพิมพ์ทำได้ดีจนน่าชื่นชม พิมพ์จึงแบ่งปันเคล็ดลับและประสบการณ์ที่ผ่านมาให้ฟัง ซึ่งเพื่อนรู้สึกซาบซึ้งใจมาก หลังจากนั้นพิมพ์ก็กลับมาเล่าเรื่องนี้ให้คุณแม่ฟัง

"แม่คะ วันนี้เพื่อนมาขอคำปรึกษาเรื่องการใช้ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยจากหนูนะคะ" พิมพ์เล่าด้วยรอยยิ้ม

"หนูเล่าเรื่องที่เราเคยคุยกันให้เพื่อนฟัง เรื่องการจัดสรรเวลา การเลือกทำกิจกรรม การดูแลสุขภาพจิต ปรากฏว่าเขาชอบใจมากเลยล่ะค่ะ"

คุณแม่ฟังแล้วก็พยักหน้า พร้อมกับชื่นชมลูกสาว "ลูกทำถูกต้องแล้วล่ะจ้ะ การได้แบ่งปันสิ่งดีๆ ที่เรามีให้กับผู้อื่นนั้น ไม่เพียงช่วยเหลือเขาเท่านั้น แต่มันยังสร้างความสุขให้กับเราด้วยนะ"

พิมพ์เห็นด้วย เธอเสริมว่า "จริงค่ะแม่ ตอนที่หนูเห็นเพื่อนดีใจที่ได้ฟังเรื่องเหล่านี้ หนูเองก็รู้สึกภูมิใจและมีความสุขไปด้วย เหมือนเราได้ทำประโยชน์ให้ใครสักคน เป็นความรู้สึกที่ดีมากเลยล่ะค่ะ"

คุณแม่ส่งยิ้มอบอุ่นให้ลูกสาว ก่อนจะกล่าวต่อ "นั่นสินะลูก การแบ่งปันความรู้หรือประสบการณ์ให้ผู้อื่น ไม่ใช่แค่เป็นการให้เท่านั้น จริงๆ แล้วเรากำลังสร้างแรงบันดาลใจและส่งต่อพลังบวกให้เขาด้วย ซึ่งสักวันมันอาจส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงดีๆ กับคนอีกมากมายก็ได้นะ"

"อย่างนั้นเองสินะคะ" พิมพ์ทำหน้าครุ่นคิด แล้วก็นึกอะไรได้ "เมื่อก่อนหนูเองก็เคยสับสนและท้อแท้กับชีวิตในมหาวิทยาลัยมาก่อน แต่เพราะมีแม่คอยให้คำแนะนำดีๆ จนหนูสามารถก้าวผ่านมันมาได้ วันนี้ถ้าหนูสามารถช่วยให้ใครสักคนลุกขึ้นสู้ได้บ้าง หนูก็รู้สึกดีใจมากเลยค่ะ"

คุณแม่มองลูกสาวอย่างเอ็นดู แล้วกล่าวเสริมว่า "แม่เชื่อมั่นในตัวลูกเสมอ ว่าประสบการณ์ในวันนี้จะเป็นบทเรียนสำคัญให้ลูกได้เรียนรู้คุณค่าของการแบ่งปัน ไม่ว่าจะเป็นความรู้ กำลังใจ หรือแม้กระทั่งรอยยิ้ม มันล้วนเป็นของขวัญอันล้ำค่าที่ทุกคนมอบให้กันได้ทั้งนั้น"

"ค่ะแม่" พิมพ์ผงกศีรษะ พลางกอดคุณแม่ไว้แน่น "หนูจะจดจำบทเรียนนี้เอาไว้เสมอเลยค่ะ ต่อจากนี้ไม่ว่าหนูจะได้เรียนรู้อะไรดีๆ หนูจะขอแบ่งปันมันต่อไป เพื่อว่าพลังแห่งความดีจะได้แผ่กระจายออกไปเรื่อยๆ แบบนี้ทุกคนก็จะมีความสุขไปด้วยกันนะคะ"

"แม่ภูมิใจในตัวลูกมากเลยนะ" คุณแม่ตอบกลับมา พร้อมกับสายตาที่เปี่ยมไปด้วยความรักและความอบอุ่น "หัวใจที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความปรารถนาดี ที่พร้อมจะเป็นผู้ให้อยู่เสมอ สักวันจะนำพาสิ่งดีๆ กลับมาสู่ชีวิตของลูกอย่างแน่นอนจ้ะ"

บทสนทนาในวันนั้น ได้จุดประกายความคิดใหม่ๆ ในจิตใจพิมพ์ เธอได้เรียนรู้ว่า การแบ่งปันไม่ได้จำกัดอยู่เพียงแค่สิ่งของหรือเงินทองเท่านั้น แต่ยังรวมไปถึงสติปัญญา ข้อคิด กำลังใจ และรอยยิ้ม สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นพลังบวกที่จะช่วยหล่อเลี้ยงชีวิต ให้ผู้คนเติบโตไปพร้อมกันได้อย่างสวยงาม

นับจากนั้น ทุกครั้งที่ได้รู้หรือค้นพบอะไรดีๆ พิมพ์ก็จะนึกถึงคำพูดของแม่ และคิดหาวิธีส่งต่อมันออกไป ไม่ว่าจะในห้องเรียน ในชมรม หรือแม้แต่กับคนแปลกหน้า เธอเชื่อว่านี่คือวิธีที่จะช่วยสร้างโลกใบนี้ให้น่าอยู่ยิ่งขึ้น และยังเป็นการตอบแทนพระคุณของแม่ที่มอบสิ่งดีๆ ให้เธอมาโดยตลอด พิมพ์ปฏิญาณกับตัวเองว่า จะขอเป็นผู้ให้ที่มีน้ำใจ เป็นดั่งดอกไม้ที่ส่งกลิ่นหอมหวานให้กับผู้คนรอบข้าง เพื่อแบ่งปันความสุขและความหวังดีให้กับทุกชีวิตที่ได้ผ่านมาพบเจอ ตราบนานเท่านาน