บ้านและเรื่องในบ้าน :ครอบครัว รัฐและการเมืองวัฒนธรรม (ชุดคบไฟวิจัย)

บ้านและเรื่องในบ้าน : ครอบครัว รัฐ และการเมืองวัฒนธรรม มีที่มาจากข้อข้องใจที่ผู้เขียนสะสมไว้ระหว่างอยู่กับครอบครัวของคน “ดั้งเดิม” ครอบครัวหนึ่งในเมืองคาปัว อาทิ ทำไมคนอิตาเลียนจึงหมกมุ่นกับความสะอาดเรียบร้อยของบ้าน เครื่องใช้ในครัว เสื้อผ้า ยิ่งกว่าความสะอาดของร่างกายในขณะที่ไม่ใคร่ใส่ใจดูแลสาธารณสมบัติ หรือแม้ชาวอิตาเลียนจะสัมผัสร่างกายกันบ่อยครั้ง (เพื่อทักทาย แสดงความยินดี เสียใจ ปลอบใจ) หรือเปิดเผยบางสัดส่วนให้คนอื่นชื่นชม แต่อวัยวะที่ไม่น่าต้องปกปิดอำพราง เช่น เท้า (โดยเฉพาะเท้าของผู้ชาย) คนอื่นไม่อาจมองเห็นและจับต้องได้ ผู้เขียนยังสังเกตว่าชาวอิตาเลียนรักเด็กเป็นอย่างยิ่ง หลายกรณีเป็นการตามใจเด็กอย่างน่าโมโห แต่เมื่อเข้าไปอยู่ในย่านศูนย์กลางของเมือง หลานเล็กๆ กลับสามารถเกาะเกี่ยวอยู่กับปู่ย่า (หรือตายาย) ที่ยืนคุยกับคนรู้จักเป็นเวาลานานสองนาน โดยไม่ร้องโยเย ส่วนอาหารอิตาเลียนที่ยกย่องกันว่าเป็นเลิศในจักรวาลของอาหาร และอาหารประจำชาติก็ “ดั้งเดิม” พอๆ กับคนอิตาเลียน แต่ผู้เขียนอดสงสัยไม่ได้ว่า ความ “ดั้งเดิม” ต้องผ่านระยะเวลาและกลไกใด (ทางการเมือง วัฒนธรรม ฯลฯ) หรือไม่ ความสงสัยเหล่านี้มาจากการอยู่ การกิน การชิม การดมกลิ่น การฟัง และการนวด และทำให้ผู้เขียนหันมาสนใจ “ครอบครัว” ซึ่งเป็นเรื่องที่นักมานุษยวิทยาในปัจจุบันไม่ค่อยให้ความสนใจกันแล้ว