การศึกษาและสาระสำคัญของชีวิต (EDUCATION AND THE SIGNIFICANCE OF LIFE) (สองภาษา ไทย-อังกฤษ)

สงครามก็คือสภาพอันน่ากลัวและโหดร้าย

ที่สะท้อนจากการดำเนินชีวิตของเราเอง

ชีวิตประจำวันของเรานี่แหละที่เป็นสาเหตุให้เกิดสงคราม

ถ้าเรายังไม่เปลี่ยนแปลงตัวเราเองอย่างถอนรากถอนโคน

สิ่งที่จะเกิดตามมาอย่างแน่นอนก็คือ

ความเป็นปรปักษ์กันทางชนชาติและเผ่าพันธุ์

การทะเลาะเบาะแว้งกันอย่างไร้สาระในเรื่องลัทธิความเชื่อ

การเชิดชูชาติอธิปไตย การผลิตกำลังทหารเพิ่มขึ้น

และการเข่นฆ่ากันอย่างเป็นระบบซึ่งแสนจะการุณและป่าเถื่อน

การศึกษาทั่วทั้งโลกนับได้ว่าประสบความล้มเหลว

เพราะยิ่งทำให้เกิดความพินาศและความทุกข์มากขึ้น

รัฐบาลเอาแต่ฝึกเยาวชนให้เป็นทหาร

และเป็นผู้เชี่ยวชาญที่มีประสิทธิภาพตามที่รัฐต้องการ

ปลูกฝังและบังคับให้มีวินัยและอคติ

เมื่อพิจารณาถึงข้อเท็จจริงเหล่านี้แล้ว เราต้องตั้งคำถามว่า

ชีวิตมีความหมายหรือสาระสำคัญอย่างไร

และเรามีชีวิตอยู่เพื่อทำอะไร

เราต้องหาทางสร้างสภาพแวดล้อมใหม่

เพราะสภาพแวดล้อมนี้เองที่อาจทำให้เด็กกลายเป็น

คนที่หยาบช้า เป็นผู้เชี่ยวชาญที่ไม่เคยนึกถึงคนอื่น

เราต้องสร้างสภาพแวดล้อมที่จะช่วยให้เด็กเติบโตขึ้น

เป็นมนุษย์ที่มีสติปัญญา มีความรู้สึกละเอียดอ่อน

เราต้องสร้างโลกบาลซึ่งแตกต่างจากรัฐบาลอย่างสิ้นเชิง

เพราะไม่ใช้กำลังนังคัน ไม่ยึดมั่นในความเป็นชนชาติ

ความเป็นรัฐ หรือแนวคิดใด