นครนิจนิรันดร์ ภาค 1

ในทางปรัชญาการเมือง ความเป็น “นคร” มีคุณสมบัติทางปรัชญาการเมืองที่แตกต่างจาก “ราชย์” ออกัสตินผลักทิศของเส้นทางความคิดเกี่ยวกับเจตจำนงของมนุษย์ เพื่อร่วมกันสถาปนานครขึ้น มิใช่เพียงในฐานะการรวมตัวกันทางสังคมการเมืองที่มีรากฐานอยู่บนหน้าแผ่นดิน ในสภาพแวดล้อมและในห้วงเวลาทางโลกเท่านั้น แต่ “นคร” เป็นสนามทดสอบของมนุษย์เพื่อปรับชีวิตรวมหมู่แบบนี้ ให้เข้ากับเจตนารมณ์และบัญญัติของพระเป็นเจ้า อาจกล่าวได้ว่า นครนิจนิรันดร์ ของออกัสตินเป็นการเสนอแผนที่ทั้งทางการเมืองและจิตวิญญาณให้มนุษย์รู้ว่า เพื่อไปสู่หนทางแห่งพระเป็นเจ้า มนุษย์ควรต้องดำเนินชีวิตในฐานะจริยชนเช่นไร สำหรับผู้คนในโลกที่เชื่อในพระเป็นเจ้า ความปรารถนาสูงสุดต่อสังคมการเมืองอาจมิใช่สังคมในอุดมคติทั่วไปแต่เป็นสังคมการเมืองที่เดินทางสู่สภาวะที่ “น้ำพระทัย” ของพระองค์จะทำให้แผ่นดินโลกเหมือนดังในสรวงสวรรค์ และจะเป็นเช่นนั้นได้ก็ใน นครนิจนิรันดร์ เท่านั้น