นครนิจนิรันดร์ ภาค 2

อีกนครหนึ่ง อยู่ตรงข้ามกับนครอันเป็นนิรันดร์นี้ ออกัสตินมักเรียกนครนั้นว่า “โลกนคร” แต่เขายังเรียกนครนี้ด้วยชื่ออื่นๆ อีกคือ “นครชั่วช้า” “นครปีศาจบูชา” “มรณนคร” และ “นครคนบาป” ที่ออกัสตินเรียกชื่อ “โลกนคร” เช่นนี้เพื่อเตือนใจผู้คนให้ตระหนักว่า “โลกนคร” มีรากเหง้าอยู่ในนรก ในที่ซึ่งเทพยดาตกสวรรค์กลายเป็นปีศาจ ถูกพระเป็นเจ้าสาปส่งให้สิงสู่อยู่ ณ สถานที่นี้ตลอดไป ผู้คนที่อยู่ในโลกนครผูกพันกันผ่านบาปด้วยความรักปีศาจแสนชั่วร้ายลึกซึ้งถึงจิตวิญญาณของตน เป็นความรักวิปลาสที่มนุษย์จะไม่มีวันตอบสนองได้ และกลายเป็นที่มาแห่งความทุกข์สาหัส แต่ชาว นครนิจนิรันดร์ บนแผ่นดินโลกที่ได้รับพรจากพระเป็นเจ้า ทำให้พวกเขาคู่ควรจะมีเทพยดาเป็นมิตร พวกเขายอมรับการทดสอบ ที่ทำให้พิษปีศาจในรักของพวกเขาสลายไป พวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของนคร บนเส้นทางแห่งการจาริกแสวงบุญ เพราะมนุษย์ในแผ่นดินโลกต้องแบ่งปันการเมือง เช่นที่เป็นอยู่ในโลก กับผู้คนเหล่าต่างๆ ในฐานะการผจญภัยทางจิตวิญญาณของพวกตน