นักเข้าฝัน :ความใคร่ครวญหวนไห้

เป็นเมล็ดพันธุ์ที่แท้ เก่าแก่ ดึกดำบรรพ์ ที่จะงอกงามออกดอกออกผลดังคำที่เขาเขียน “ไม่มีดอกไม้สมบูรณ์แบบ มีแต่ดอกไม้ที่เบิกบาน” เมล็ดพันธุ์ของเขาอาจไม่ใช่เมล็ดพันธุ์ในฝันของหลายๆ คนของยุคสมัยที่นิยมผลผลิตสำเร็จรูป ย่อยง่าย ผลิตซ้ำได้โดยไม่กลายพันธุ์ เมล็ดพันธุ์ของเขาจะให้ในนวนิยาย “นักเข้าฝัน” เรวัตร์ พันธุ์พิพัฒน์ เขียนว่า “ชีวิตคือการเฝ้ารออันไม่สิ้นสุด” และ “สถานีของชีวิตช่างร้างไร้ แกนกระดูกทอดยาวไปสุดขอบฟ้า ขบวนรถไฟของความฝันยังแล่นมาไม่ถึง” ซึ่งขบวนตัวอักษรสีดำบนกระดาษสีขาวของเขา –เมล็ดพันธุ์ในท้องทุ่งกระดาษ – นั้น ได้ปอกเปลือกหัวใจมนุษย์อย่างถึงแก่นดอกผลเฉพาะตัว ซึ่งเมื่อเพาะหว่านด้วยความเข้าใจหรือความอยากเข้าใจอารมณ์ ความรู้สึกทั้งมวลแล้ว ดอกผลที่ได้คือความตื่นรู้และเบิกบานด้านใน ขอสะพานแห่งตัวอักษรที่เขาได้ทอดไว้จงไปสู่นักอ่านทุกฤดูกาลของชีวิต