MIDNIGHT FORTUNE #อย่าบอกป๊านะม๊า

midnight fortune #อย่าบอกป๊านะม๊า

"จู่ๆ เด็กนั่นก็โผล่มาตอนเที่ยงคืน บอกว่าผมเป็นหม่าม๊าของมัน แถมยังคะยั้นคะยอให้ผมไปชูวี๊ดูวับกับผู้ชายที่หล่อโฮกปิ๊ปคนนึงอีก..."

ผมชอบหวย หวยคือคณิตศาสตร์ หวยคือการคำนวณ หวยคือความเป็นไปได้ และชีวิตล้วนตั้งอยู่บนความเป็นไปได้ มันแย่นะที่ทุกคนคิดว่าผมงมงาย หมดเงินเดือนละสองครั้งไปกับการลงทุนที่เปล่าประโยชน์ แต่พวกเขาไม่เข้าใจร้อก หัวใจผมโบยบินเมื่อได้ลุ้นตัวเลขขณะประกาศผล ใช่แล้ว! หวยสำหรับผมคือชีวิต และตอนนี้...

“โอ้ยย!! ซื้อสองศูนย์ออกสองสอง”

หวยได้แดกกูไปเป็นที่เรียบร้อยแล้วเหมือนกันครับไอ้สัด!

“เห็นมั้ย ฝันเห็นเด็กแฝดมันต้องเบิ้ลเลขเป็นสองสอง สองศูนย์อะเด็กตาย”

“หือ หลักการอะไรเนี่ยเจ๊”

ผมฟุบหน้าลงกับโต๊ะพร้อมมือของเจ๊ไก่ฝ่ายเมอร์แชนไดซ์เซอร์(merchandiser)ที่เลื่อนมาลูบหัวป้อยๆปลอบใจ ความสัมพันธ์ของผมกับหวยค่อนข้างเป็นพิษ เหมือนแมวหน้าบูดที่ตั้งใจเลี้ยงมากๆ แต่สุดท้ายแม่งก็ข่วนแขนกูจนเกิดแผลเหวอหวะ

‘หนูก็บอกม๊าแล้วว่าให้ซื้อสองสอง ไงล่ะ ไปเชื่อไอ้เด็กแฝดในฝันนั่นมากกว่าหนูอะ’