หนังสือเล่มนี้กล่าวถึงการใช้ ""ซอฟต์พาวเวอร์"" (soft power) ในประเทศไทย ซึ่งรัฐบาลไทยพยายามผลักดันเพื่อสร้างรายได้ทางเศรษฐกิจ โดยพัฒนา 11 อุตสาหกรรมสร้างสรรค์ เช่น ท่องเที่ยว อาหาร ภาพยนตร์ และอื่น ๆ โดยคาดหวังจะดึงดูดและส่งอิทธิพลต่อประเทศอื่น ๆ ด้วยการส่งออกวัฒนธรรมและคุณค่าความเป็นไทย
คำว่า ""ซอฟต์พาวเวอร์"" ซึ่งเป็นแนวคิดของศาสตราจารย์โจเซฟ ไนย์ มาจากการใช้อิทธิพลที่ไม่ต้องใช้กำลัง แต่ใช้ความน่าเชื่อถือ เสน่ห์ และวัฒนธรรมในการโน้มน้าวให้คนอื่นทำสิ่งที่เราต้องการ แตกต่างจาก ""ฮาร์ดพาวเวอร์"" (hard power) ที่ใช้อำนาจทางการทหารหรือเศรษฐกิจบังคับ
นอกจากนี้ ยังมีการแปลความหมายของซอฟต์พาวเวอร์เป็นภาษาไทยในหลายรูปแบบ เช่น อำนาจอ่อน หรือพลังศรัทธา แต่สุดท้ายคำทับศัพท์ ""ซอฟต์พาวเวอร์"" ก็ยังคงนิยมใช้เพราะเข้าใจง่ายกว่า
ในหนังสือที่กล่าวถึง ได้ขยายความแนวคิดเกี่ยวกับพลังซอฟต์พาวเวอร์และฮาร์ดพาวเวอร์ โดยแยกออกเป็น 6 ระดับ มีการอธิบายถึงวิธีการใช้พลังเหล่านี้ในระดับต่าง ๆ ตั้งแต่ระดับบุคคล องค์กร ชุมชน ไปจนถึงระดับประเทศ พร้อมยกตัวอย่างการประยุกต์ใช้ในบริบทต่าง ๆ เพื่อให้เกิดประโยชน์อย่างยั่งยืน