BAD BOY

ตลอดชีวิตของผม ค่อนข้างมั่นใจว่า ผมเป็นคนที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับการเป็นเด็กดื้อไม่ใช่ว่าจะมาบอกตัวเองดีเด่อะไรนะครับ แค่อยากจะบอกว่าผมเป็นสายเพลย์เซฟใช้ชีวิตอยู่ในกฎระเบียบ เนิร์ดๆ ไม่ค่อยมีชีวิตที่หวือหวาอะไรแบบที่เหล่าเด็กดื้อหรือเด็กเลวเขาจะมีกันมากกว่า ซึ่งก็บอกตรงๆ เลยว่ามีหลายทีที่ก็แอบอิจฉานะ มีหลายครั้งที่รู้สึกว่าถ้าถ้าย้อนกลับไปได้ อยากจะใช้ชีวิตแบบดื้อๆ ลุยๆ ให้มันดูเฟี้ยวฟ้าวๅ บ้างเหมือนกันว่าแต่ถ้าย้อนกลับไปได้จะทำอะไรล่ะ ...โดดเรียน ชกต่อย ซิ่งรถ เมา ฯลฯ นึกๆ ดูแล้วก็ไม่ได้อยากขนาดนั้นแฮะ... ที่อยากทำจริงๆ น่าจะเป็นการต่อต้านบางสิ่งในสังคมที่ผู้ใหญ่คิดว่าถูกแต่มันไม่ได้ถูกต้องไปซะทีเดียวมากกว่า ก็อย่างเช่น ทำไมต้องเขียนเรียงความเหมือนๆ  กันหมดทุกคนแล้วคะแนนจะดีตามความเก่งแทนที่จะสอนให้ทุกคนเล่นได้สนุกเหมือนกันหมด .....เริ่มดูเหมือนขุดปมวัยเด็กขึ้นมาบ่นยังไงไม่รู้แฮะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า.. ในยุคที่ความอิสระเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ นิยามของเหล่าเด็กดื้อ เด็กเก ก็ถูกตีความหลากหลายขึ้นเช่นเดียวกัน และการ์ตูนเล่มนี้ก็คืออีกหนึ่งการตีความที่จะพาคุณไปรู้จักกับพวกเขาเหล่านั้นในโลกที่คุ้นเคยผ่านมุมมองเฉพาะตัวตามสไตล์ของคุณ Puck ผู้วาด ที่ผมเชื่อว่าคุณน่าจะได้พบกับความดื้อของคุณเองปะปนอยู่ในหนังสือเล่มนี้ หรืออาจได้พบกับตัวตนอีกด้านของคุณ ตัวตนที่คุณเองก็เคยอยากที่จะลองดื้อแบบนั้นอยากที่จะลองใช้ชีวิตแบดๆ เฉกเช่นนั้นบ้าง ก็เป็นได้