มาทิลดา นักอ่านสุดวิเศษ (MATILDA)

ความอัจฉริยะของ "มาทิลดา" สร้างความแตกตื่นและตื่นเต้นให้แก่ผู้ใหญ่ที่เห็นคุณค่าและมีความคิดอย่าง เฟ้ลปส์ บรรณารักษ์ห้องสมุด และครูเจนนิเฟอร์ ฮันนี่ เพราะแม้อายุจะไม่ถึง 5 ขวบ มาทิลดาก็เริ่มเดินเตาะแตะไปอ่านหนังสือที่ห้องสมุดเอง แถมหนังสือที่อ่านก็ยังเป็นหนังสือที่คนโต ๆ บางคนอ่านไม่เข้าใจด้วย

เด็กกับผู้ใหญ่ (บางคน) ในทัศนะของ "โรอัลด์ ดาห์ล" ค่อนข้างจะเป็นปฏิปักษ์กัน แต่นั่นก็มีสาเหตุพื้นฐานปูทางมาก่อน เขาไม่ได้เขียนเด็กต่อต้านผู้ใหญ่ มิได้ยุแหย่ให้เด็กไม่มีสัมมาคารวะ แต่ในทางตรงกันข้าม เขาบอกเด็กที่อ่านเรื่องของเขาทุกครั้งว่า มนุษย์ต้องมีความงดงามในชีวิตคนเราควรนึกถึงสิ่งดีงาม ในจิตใจควรมีสิ่งดีงาม แม้บางคนจะไม่อาจ 'คิดดี' ได้ตลอดเวลก็ตาม

อย่างไรก็ตาม ในวรรณกรรมเยาวชนเรื่องนี้ ผู้เขียนมิได้มุ่งเน้นแสดงความผิดปกติ ความผิด และความชั่วของผู้ใหญ่เพียงด้านเดียว ทว่าได้แสดงทัศนะที่มีต่อการ "อ่านหนังสือ" ไว้เด่นชัดเช่นเดียวกับเรื่องอื่น ๆ ผู้เขียนพยายามบอกว่า การอ่านหนังสือเป็นสิ่ง 'วิเศษ' เพียงใด และแนะนำผู้อ่านให้เลือกอ่านหนังสือหลายเล่มที่เป็นอมตะ ด้วยกลวิธีการเขียนอันแนบเนียน

หลังจากอ่านเรื่อง "มาทิลดา" แล้ว หวังว่าผู้อ่านจะช่วยกันตรวจสอบความเป็นไปของตัวเอง คนรอบข้าง ซึ่งเป็นส่วนสำคัญในการประกอบเป็น 'สังคม' ตั้งแต่ขนาดเล็กเพียงสังคมครอบครัว ไปจนถึงขนาดใหญ่ของสังคมโลก