เพชรพระอุมา ตอน ป่าโลกล้านปี เล่ม 19

ภูมิประเทศที่จะบ่ายหน้าไป มองดูผาดๆ น่าจะคิดได้ว่าไปได้ง่ายที่สุด เพราะแลเห็นโล่งตลอดไปหมด แม้จะสลับไปด้วยที่ราบสูงและที่ราบลุ่มต่ำก็ตาม เพราะถึงอย่างไรก็มีทิวเขาสูงยันเมฆเหนือขึ้นไปเป็นเครื่องสังเกตอยู่แล้ว แต่อย่างไรเสีย พรานใหญ่ผู้ชำนาญป่าอย่างรพินทร์ก็ย่อมจะประมาทและมองข้ามในสิ่งที่มาเรียบอกเสียมิได้ และออกรู้สึกเป็นห่วงอยู่ไม่น้อยเช่นกัน ให้เป็นเขาสูงหรือป่าดงดิบขวางกั้นหน้า พรานอย่างเขาก็ยังสะดวกใจเสียยิ่งกว่า เพราะลักษณะของต้นไม้หรือหุบห้วยย่อมเป็นเครื่องชี้บอกได้