เพชรพระอุมา ตอน อาถรรพ์นิทรานคร เล่ม 16

ร่างอันอ้วนกลม เต็มไปด้วยความน่าเกลียดมากกว่าที่จะน่าเอ็นดูอย่างลูกนกธรรมดาทั้งหลาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งดวงตาขนาดเท่าลูกรักบี้ที่ฝังอยู่ในกรอบตาอันประดับไปด้วยขนหร็อมแหร็ม และจะงอยปากที่ฉีกกว้างผิดส่วนตรงขอบมุมในอันแสดงว่ายังมีอายุออกจากไข่ได้เพียงไม่กี่วันนัก บัดนี้...ดวงตาของเจ้านกหันมาเห็นเขาเข้าพอดี! คนที่ตกนรกอบายภูมิและต้องเผชิญกับความน่าสะพรึงกลัวหวาดสยองสารพัดชนิดมีอยู่เช่นไร ก็คือความรู้สึกของ รพินทร์ ไพรวัลย์ ในยามนี้