เพชรพระอุมา ตอน จอมผีดิบมันตรัย เล่ม 12

เสียง "พรึบ!" มันทำลายความเงียบขึ้นอย่างจู่โจมที่สุด จอมพรานหันขวับ เงาอันดำมืดเป็นรูปปีกที่แผ่กว้างก็ถลันเข้าถึงตัว เขาย่อตัวลงต่ำ เรี่ยวแรงมีเท่าไหร่ก็ทุ่มลงไปในหอกไม้ และเสือกสวนขึ้นไปเต็มเหนี่ยว มันปักสวบเข้าไปกลางอกของเจ้าสิ่งนั้นอย่างถนัดถนี่แล้วหักสะบั้นด้วยความแรงที่มันถาโถมเข้าใส่...ร่างของเขาเองและบุญคำหงายหลัง พร้อมกันนั้นก็ปรากฏเสียงร้องกรี๊ดแหลมสะท้อนไปทั้งหน้าผา หูไม่ฝาดไปแน่ เสียงนั้นเป็นเสียงของ มนุษย์หญิงที่ได้รับความเจ็บปวดรวดร้าวสาหัส!