ดื่มกับ ฆอร์เก ลุยส์ บอร์เกส

บทกวีชุดนี้ เรวัตร์ พันธุ์พิพัฒน์ กวีผู้สร้างงาน ได้เขียนต่อเนื่อง เป็นรายวันลงในเฟซบุ๊กของเขา มีเว้นบ้างไม่มาก ในช่วงปี 2559 ถึง 2560 รวมระยะเวลาประมาณหนึ่งปี เนื้อหาเป็นไปตามการผุดขึ้นในความคิดของเขาในวันนั้นๆ เรื่องราวสาระจึงแตกต่างไปตามสภาวะทางอารมณ์และสิ่งที่ทำให้นึกขณะนั้น การอ่านโดยลำดับจะพบว่ากระจัดกระจายไม่ต่อเนื่องและยากต่อการปะติดปะต่อ ผู้จัดเรียงลำดับบท จึงจัดเรียงลำดับเสียใหม่ให้มีความเป็นกลุ่มก้อนชิ้นงานที่มีเรื่องราวสาระ ความเกี่ยวพันสืบเนื่อง นัยหมายถึง ที่เป็นกลุ่มก้อนเดียวกัน ตามที่นักอ่านจะพบจากการอ่าน อันจะทำให้เข้าถึงความหมาย ความลึก และรส ของชิ้นงานได้เร็วขึ้น ผู้จัดเรียงลำดับจะไม่ประเมินคุณค่าของชิ้นงาน แม้ทั้งมันได้ก่อแรงกระเพื่อมที่รู้สึกได้ขึ้นแล้วในแวดวงกวีด้วยกันเอง เพราะผู้อ่านของเขาทุกคนจะทำสิ่งนี้ได้ด้วยใจตนอยู่แล้วโดยไม่จำเป็นต้องชี้นำ