A HUNDRED FLOWERS (เพื่อขายงานบุ๊คแฟร์)

อิซิมิ ทำงานอยู่ที่บริษัทค่ายเพลง เป็นมิวสิคไดเรคเตอร์ และได้แต่งงานกับคาโอริ ซึ่งภรรยาของเขากำลังตั้งครรภ์ และเขามีแม่อยู่คนหนึ่งที่ชื่อว่า ยูริโกะ เธอเลี้ยงอิซิมิผู้ซึ่งเป็นลูกชายมาเพียงลำพัง เธอมอบความรัก ความใส่ใจให้แก่อิซิมิมาโดยตลอด เพื่อพยายามทดแทนความผิดที่เคยทิ้งอิซึมิไปเมื่อยังเด็ก ตั้งแต่นั้นทำให้อิซิมิรู้สึกอึดอัดเวลาที่ต้องอยู่กับแม่

วันเวลาผ่านไป ยูริโกะ เริ่มมีอาการแปลกๆ เธอมีอาการหลงๆ ลืมๆ และโทร.หาอิซิมิบ่อยขึ้น ทำให้อิซิมิรู้สึกโมโหอยู่ข้างในใจลึกๆ ซึ่งในช่วงนั้นอิซิมิแทบจะไม่ได้กลับไปหายูริโกะเลย จนกระทั่งในช่วงก่อนวันปีใหม่อิซิมิกลับมาบ้าน เพื่อฉลองวันเกิดให้ยูริโกะ แต่เมื่อมาถึงบ้านเขากลับไม่เจอแม่ นั่งรออยู่นานแต่แม่ก็ไม่มาสักที เขาจึงออกไปตามหา แล้วพบว่ายูริโกะกำลังนั่งเล่นชิงช้าในสวนสาธารณะ เธอมีอาการเหม่อลอย พออิซิมิถามยูริโกะตกใจ แล้วบอกว่าเธอไปซื้อซุปเปอร์มา แต่ในมือของเธอไม่มีถุงอะไรเลย

หลังจากนั้น ยูริโกะก็มีพฤติกรรมชอบซื้อของเดิมๆ ซ้ำๆ มาเก็บไว้ที่บ้าน ทำให้ตู้เย็นเต็มไปด้วยอาหารที่หมดอายุ แต่ทุกอย่างที่ยูริโกะทำจิตใต้จำนึกของเธอนึกถึงอิซึมิตลอด สิ่งที่ซื้อส่วนใหญ่เป็นของกินที่อิซึมิผู้เป็นลูกชายนั้นชอบ แต่อิซึมิก็ได้มองข้ามในส่วนนี้ไป เขากลับตกใจอย่างมากกับพฤติกรรมแปลกๆ ของแม่ตัวเอง ที่แม่เปลี่ยนไปมากขนาดนี้ อิซิมิเป็นกังวลมากเพราะอาจจะส่งผลกระทบกับคาโอริเพราะเธอกำลังตั้งครรภ์

ยูริโกะมีอาการแย่กว่าเดิม อิซึมิตัดสินใจพาแม่ไปโรงพยาบาล ได้รับผลวินิจฉัยว่าเป็นโรคอัลไซเมอร์ เขาตกใจมากเมื่อรู้ว่าแม่จะไม่กลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้ว เขาตัดสินใจให้แม่ไปอยู่ที่บ้านพักสำหรับผู้ที่เป็นโรคอัลไซเมอร์โดยเฉพาะ หลังจากส่งยูริโกะไว้ที่นั่นเรียบร้อย เขากลับมาที่บ้านของแม่เพื่อทำความสะอาด แล้วบังเอิญได้เจอแผ่นกระดาษ 2-3 ใบ ในนั้นมีข้อความที่ยูริโกะเขียนไว้ เห็นได้ชัดแม่ของรับรู้ถึงอาการป่วยและพยายามที่จะอยู่ให้ได้คนเดียวโดยที่ไม่ทำให้อิซึมิเดือดร้อน นั่นคือช่วงที่ยูริโกะโทรหาอิซิมิบ่อยๆ แต่เพราะเขาไม่เคยสนใจเพราะยุ่งอยู่กับงาน ในระหว่างที่ทำความสะอาดต่อ เขาก็ได้เจอสมุดบันทึก 2เล่ม สิ่งนั้นคือไดอารีของยูริโกะ ที่เขียนถึงช่วงเวลาที่ได้ทิ้งอิซึมิ ไปอยู่โกเบเป็นเวลาหนึ่งปี แต่สุดท้ายเธอก็กลับมา เพราะเธอได้สติกลับมาว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตของเธอคือ อิซึมิ และเลี้ยงดูเขาด้วยความรักอย่างเต็มเปี่ยม

วันหนึ่งยูกิโกะอยากไปดูดอกไม้ไฟ รบเร้าให้อิซิมิพาไปดู แต่แล้วในงานดอกไม้ไฟยูริโกะได้หายตัวไป แต่ในที่สุดเขาก็เจอแม่ ในตอนนี้อาการหลงลืมของยูริโกะ มาถึงจุดที่เธอแทบจะจำอิซึมิไม่ได้แล้ว ตลอดระยะเวลาที่เหลือของชีวิตยูริโกะ ใช้ชีวิตอยู่ในบ้านพักสำหรับผู้ที่เป็นโรคอัลไซเมอร์ อิซึมิมาเยื่ยมแม่ทุกๆ อาทิตย์ ความทรงจำในวันวานที่อิซึมิเคยหลงลืม ช่วงเวลาที่ได้อยู่กับแม่เมื่อยังเด็ก หวนกลับมาอีกครั้ง

ไม่กี่เดือนต่อมา คาโอริก็ให้กำเนิดลูกคนแรก เมื่อเวลาผ่านยูริโกะได้เสียชีวิตและจากไปอย่างสงบ อิซึมิไม่หลั่งน้ำตาแม้แต่หยดเดียวระหว่างงานศพ แต่ลึกๆใจของเขากลับนึกถึงยูริโกะในช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกันตลอดเวลา ว่าความรักที่แม่มีให้เขานั้นช่างมากมายเลยเกิน