จงเป็นหมอนกอดเน่า ๆ ของกันและกันที่ถึงเก่าและย้วยแค่ไหนก็ไม่ยอมทิ้ง

#

ถ้าเราจะ ‘รักใครสักคน’

‘เราต้องรักแบบเหมาเข่ง’

ในเข่งก็มีทั้งเรื่องที่ ‘เราชอบและเราไม่ชอบ’ 

เราไม่สามารถ 'เลือกคัดได้'

เราต้องยอมรับ ‘ทั้งส่วนดีและไม่ดี’

ของคนคนนั้น

#

เรื่อง 'บางเรื่อง’

ไม่ต้อง 'ขอ' หรอก

เราจะได้มันมา

เมื่อมันถึง 'เวลาอันสมควร'

ยิ่งเรื่องของ 'ความรัก' ด้วยแล้ว

ยิ่งไม่ต้องสมควรขอ!

เพราะความรักเขามีไว้สำหรับ 'ให้'

ไม่ได้มีไว้สำหรับ 'ขอ'