เดินอยู่ท่ามสวนแสงหิ่งห้อย
ล้อมลมลอยถนอมฝันวันฟันฝ่า
เกิดนานแล้วแสนนานกาลเวลา
เพชรน้ำตาฟ้าฟากฝากให้ยล
ให้ฉันอยู่เช่นนี้ที่มีรัก
อยู่ในวรรคแสงสร้างสว่างหน
ค่ำมืดยังดาววอมพร้อมเบื้องบน
เหนือหมองหม่นเก็จน้ำค้างต่างรังรอง
อนิจจาถ้าเธอไม่รู้จัก
แม้นสักวรรคหิ่งห้อยพร้อยหับห้อง
ตะเกียงดาวแสนหมื่นตื่นตามอง
ตะวันทองต้องตรู่สางกลางลานดิน
ตะวันทองต้องตรู่สางกลางฝ่ามือ