“เราต่างใช้ชีวิตด้วยการเสียใจกับอดีตและกังวลกับอนาคตอยู่เสมอจนทำสิ่งที่เรียกว่าปัจจุบันหล่นหาย สุดท้ายแล้วเวลาก็เป็นแค่การผสมผสานระหว่างอดีตกับอนาคตเท่านั้น”
หลังดื่มค็อกเทลแปลกประหลาด ณ บาร์ไร้ชื่อ นาอูก็ย้อนเวลากลับมาตอนอายุสิบเก้า ช่วงเวลาก่อนที่ใครคนหนึ่งจะจากเขาไปตลอดกาล
ทั้งที่ควรกู่ร้องดีใจให้ก้องฟ้า ใจของนาอูกลับหวาดหวั่น เพราะการช่วยชีวิตเพื่อนคนนี้อาจต้องแลกมาด้วยการสูญเสียคนรักในปัจจุบัน
ยิ่งไปกว่านั้น ดูเหมือนท่านผู้นั้นซึ่งส่งนาอูกลับมาจะไม่มีวันยอมให้เขาแก้ไขอดีตแต่โดยดี
นาอูผู้ได้รับโอกาสเดินทางข้ามเวลาไปมาเพื่อรักษาไว้ทั้งอดีตและอนาคตผ่านประตูมิติในคราบค็อกเทลสีสวยจะปกป้องรักษาทั้งมิตรภาพและความรักไว้อย่างไร