สารานุกรมไทย เล่ม 1-25

การสร้างสารานุกรมนั้นความจริงไม่ควรจะเป็นงานของคน ๆ เดียว เมื่อคน ๆ เดียวคิดสร้างขึ้น จึงดูเป็นการอาจหาญนัก แต่ผู้จัดทำสารานุกรมฉบับนี้ก็มิได้ถือตนว่ามีความรอบรู้ในทุกสาขาวิทยาการ คงมีแต่ความสำนึกว่า ตนเป็นเพียงนักศึกษาที่ใฝ่หาความรู้ และจะต้องแสวงหาความรู้นั้นไปจนตลอดชีวิต เพราะความรู้เป็นสิ่งที่เรียนไม่รู้จักจบไม่มีที่สิ้นสุด ด้วยความใคร่ที่จะเรียนรู้นี้เอง ผู้สร้างได้ใช้วิธีเจอเป็นจด พบเป็นเก็บตลอดมาเป็นเวลาช้านาน จนรวบรวมเรื่องราวต่าง ๆ ไว้ได้มาก แล้วจึงมาได้คิดว่าควรจะนำสิ่งที่ได้จดได้เก็บไว้นั้นออกเผยแพร่แก่สาธารณะร้อมกับค้นคว้าหนังสือ เอกสาร ตำราเพิ่มเติมเพื่อจัดพิมพ์เป็นสารานุกรมขึ้น ซึ่งในอักษรแรก ๆ ก็ได้อาศัยสารานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถานเป็นหลัก โดยได้ตัดแต่งต่อเติมใหม่ให้เหมาะสมกับความคิดของผู้สร้าง ส่วนอักษรหลัง ๆ ซึ่งสารานะกรมฉบับราชบัณฑิตยสถานยังไม่ได้พิมพ์ออกแพร่หลาย ก็ได้ค้นคว้าจากหนังสือต่าง ๆ ต่อไปจนกระทั่งถึงอักษร ฮ.