จักรยานของเด็กชายมิตร (รางวัลนิทานดาวรุ่ง รางวัลนิทานมูลนิธิเด็กครั้งที่ 20)

นิทานที่เขียนบนความพยายามเข้าใจเด็กจะเข้าไปอยู่ในใจเด็กได้ไม่ยาก จักรยานของเด็กชายมิตร เป็นนิทานแบบนั้น เพราะขณะอ่านเราจะรู้สึกเหมือนผู้ใหญ่ใจดีคนหนึ่ง กำลังปลอบใจเด็กที่กำลังกลัวการล้มเจ็บตัวจากการหัดขี่จักรยาน และในเมื่อโลกของจินตนาการเป็นโลกที่น่ารื่นรมย์สำหรับเด็ก ผู้ใหญ่คนนี้ก็เลยเล่าเป็นนิทานผจญภัยในจินตนาการกึ่งจริงกึ่งฝัน การผูกเรื่องทำได้ดีจนแม้ผู้ใหญ่อย่างเราก็ยังไม่อาจชี้ชัดว่านั่นจริงหรือฝันกันแน่ และในเรื่องราวผจญภัยนี้ เรื่องได้ถูกปูให้เด็กชายยอมสละข้าวของหลายชิ้นที่เขารักหวงแหนเพื่อช่วยเหลือผู้อื่น แล้วหักมุมให้เขาสละแม้ “ล้อเสริม” ของรถจักรยาน ที่เป็นสิ่งสำคัญที่ช่วยให้เขาขี่จักรยานได้อย่างปลอดภัยเสมอมา...เพื่อช่วยให้ผู้อื่นมีความสุข