Episode 1 : การโตขึ้นนี่เจ๋งดีเนอะ

รีวิวอายุ 26 ปี

เราจะเริ่มมองการคบกันเป็นเพื่อนเปลี่ยนไป

ตอนเด็ก ๆ อาจจะมองว่าใครที่ไม่เข้ากับเรา

จะยังไงก็เข้ากันไม่ได้อยู่ดี

จึงทำให้มีการทะเลาะ การบาดหมางอยู่บ่อย ๆ

แต่พอถึงจุดนี้จะรู้สึกว่าการคบกันเป็นเพื่อน

คือการพยายามเข้าใจความบกพร่องของกันและกัน

การเข้าใจความเป็นตัวเขา การพยายามปรับจูนให้ไม่ตึงไม่หย่อนไปข้างใดข้างหนึ่ง

....

สังคมการทำงานต่างจากสังคมตอนมหาวิทยาลัยโดยสิ้นเชิง

มันเป็นช่วงชีวิตที่ได้เรียนรู้อะไรหลาย ๆ อย่าง

ได้เรียนรู้ว่าโลกนี้ไม่ได้สดใสอยู่ทุกวัน

เวลาจะปฏิเสธอะไรแต่ละครั้งต้องมีชั้นเชิง ต้องคิดให้ครอบคลุม

ไม่เหมือนตอนเรียนที่ไม่อยากทำอะไรก็บอกไปได้เลยว่าฉันไม่ทำ

แต่ก็นั่นแหละไม่ว่าสังคมจะเป็นยังไงก็อย่าสูญเสียความเป็นตัวเอง

....

เวลามีใครถามว่าจะให้ช่วยขอพรอะไรให้ไหม

หนึ่งในสิ่งที่บอกเขาคือขอให้มีสุขภาพดี

ช่วงวัยนี้จะเริ่มรู้สึกว่าการใช้ร่างกายอย่างสมบุกสมบันย่อมมีผลสืบเนื่องตามมาเสมอ

ผิดกับแต่ก่อนที่อดหลับอดนอนเป็นอาทิตย์ก็ยังสามารถใช้ชีวิตอย่างสดใสได้
ซึ่งหลายอย่างเป็นผลมาจากการกิน

การเป็นคนที่กินแบบมีสติคือความใฝ่ฝัน

เป็นช่วงวัยที่เริ่มคิดเมื่อจะเอาอะไรเข้าปากมากขึ้น

เริ่มถามตัวเองว่าอยากกินจริง ๆ ใช่ไหม จำเป็นต้องกินจริง ๆ หรือเปล่า

การมีสุขภาพดีถือเป็นหนึ่งในสิ่งที่ดีที่สุดของชีวิต

และการเข้าออกโรงพยาบาลเป็นว่าเล่นไม่ใช่เรื่องสนุกเลย

จากที่หัวใจเบิกบานเจ็บป่วยนิดหน่อย

เมื่อเข้าไปในโรงพยาบาลแล้วจะรู้สึกหดหู่อย่างบอกไม่ถูก

ทำให้นึกถึงคำพูดที่ว่าถ้าใจป่วยกายก็จะป่วย

มันจะรู้สึกอึน ๆอธิบายไม่ถูกนะแต่รู้สึก

ฉะนั้น การมีเพื่อนที่ดีที่คอยแนะนำเรื่องอาหารดี ๆ คือดีมาก ๆ อ่ะ
....

ทัศนคติของผู้คนสำคัญมาก

อย่าให้ทัศนคติลบ ๆ มาแทนที่ทัศนคติบวกได้

....

การมีมิตรสหายที่ดี

ถือเป็นรางวัลอย่างหนึ่ง

....

เริ่มต้องฝึกใจเย็นมากขึ้นพูดคุยกับผู้อื่นอย่างมีมารยาท

เราไม่จำเป็นต้องปะทะกับทุกคนที่ทำไม่ดีหรือไม่ถูกต้องกับเรา

ลองคุยดี ๆ ฝึกคุยดี ๆ

ให้การอดทนเป็นปกติวิสัย

....


เริ่มเข้าใจธรรมชาติมากขึ้น

ธรรมชาติความเป็นผู้คน

ความแตกต่างระหว่างบุคคล

การมีแนวทางเป็นของตัวเองของแต่ละคน
....

ไม่ใช่ทุกการแสดงความเห็นที่ถูกยอมรับ

ตอบโต้ในเรื่องที่ควรตอบโต้

เงียบในเรื่องที่ควรเงียบ

บางครั้งเราก็ต้องเงียบเพื่อให้บางคนหยุดสักที

....

มองเห็นคุณค่าในตัวเองให้มาก

การมีคุณค่าของเราไม่ได้ขึ้นอยู่กับการมองของใคร....

....
รู้จักยินดี

และเสียใจกับผู้อื่นด้วย

....

การเกิดก่อนไม่ได้ทำให้ใครมีอภิสิทธิ์เหนือใคร

ความอาวุโสไม่แข็งแรงพอที่จะเปลี่ยนแปลงความถูกต้องได้

เราทุกคนผิดพลาดได้ไม่ว่าจะอยู่ในช่วงวัยใดก็ตาม

ฉะนั้น ควรรู้จักการขอโทษ

....

รู้จักการคาดหวังแบบพอดี

ไม่คาดหวังในเรื่องที่รู้ว่าผิดหวังแน่ ๆ

มีสเกลการคาดหวังที่แคบลง

แต่แน่วแน่มากขึ้น

....

รักตัวเองให้มาก

และมองเห็นคุณค่าตัวเองให้มาก

 

|ขอบคุณ


View : 0

Share :

Write comment