บุตรธิดาแห่งดวงดาว

เสกสรรค์ ประเสริฐกุล ทำงานเขียนมานับตั้งแต่ยังเป็นนักศึกษาในรั้วมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ แต่ผลงานเขียนของเสกสรรค์ ประเสริฐกุล เริ่มเผยแพร่อย่างเป็นทางการเมื่อเขายุติบทบาทนักปฏิวัติสังกัดค่ายพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย เขาวางปืนและยอมแพ้ต่อรัฐบาลไทยกลับเข้าสู่สังคมเมืองอีกครั้ง ภายหลังได้รวบรวมงานเขียนของตนเองนำมาตีพิมพ์เผยแพร่ และยังคงทำงานเขียนต่อเนื่องยาวนานถึงสามทศวรรษ           

งานเขียนของเสกสรรค์ ประเสริฐกุล ในช่วงทศวรรษแรก ได้แรงบันดาลใจมาจากงานกิจกรรมทางการเมืองตั้งแต่เมื่อยังเป็นนักศึกษา ซึ่งเขาเคยเป็นแกนนำนักศึกษานำมวลชนเดินขบวนในเหตุการณ์ 14 ตุลาคม 2516 กระทั่งทำงานเป็นนักปฏิวัติ ได้เห็นชีวิตของคนชายขอบ ผู้พ่ายแพ้ที่สังคมทอดทิ้ง ดังที่เราจะได้เห็นชีวิตเจาะลึกของเหล่าชาวไร่ชาวนา คนป่า เขาบนดอยต่างๆ รวมไปถึงชนชั้นแรงงานที่ถูกนายทุนและสังคมเมืองเอารัดเอาเปรียบ ในช่วงทศวรรษหลังของชีวิตการทำงาน ประเด็นในงานเขียนของเสกสรรค์ ประเสริฐกุล กว้างขวางมากขึ้น ไม่จำเพาะเจาะจงเฉกเช่นงานเขียนในช่วงทศวรรษแรก หากรวมเอาลักษณะหลายสิ่งหลายอย่างทั้งความคิด อารมณ์เบื้องลึก ความกังวล ความร้าวราน ไปจนถึงชีวิตในบทบาทต่างๆ ของเขาเอง ทำให้งานเขียนของเสกสรรค์ ประเสริฐกุลในช่วงนี้เปิดไปสู่การค้นหาความสงบภายในมากขึ้น ขณะเดียวกัน เขายังไม่ทิ้งประเด็นสังคมและการเมืองที่เคยมีส่วนร่วมกับมันไว้         หากเขียนด้วยมุมมองที่หลากหลายขึ้น บุตธิดาแห่งดวงดาว บทวรรณศิลป์จากการทำงานช่วงทศวรรษหลังของเสกสรรค์ ประเสริฐกุล ที่ได้รวบรวมเอาความนึกคิดของผู้เขียน ไปจนถึงห้วงอารมณ์ความรู้สึกของตนเองในช่วงแรกชรากำลังมาเยือนราวกับความตระหนักรู้บางอย่างที่ผู้เขียนค้นพบจากความผิดพลาดของตนเอง กระทั่งนำไปสู่การให้อภัยตนเองในท้ายที่สุด

อาจกล่าวได้ว่าเสกสรรค์ ประเสริฐกุล เป็นบุคคลผู้แข็งกร้าว โดยเฉพาะแข็งกร้าวกับตนเอง ความเป็นลูกผู้ชายที่ถูกปลูกฝังมาแต่วัยเยาว์ ตั้งแต่เมื่อครั้งยังเป็นเด็กวัดจากบ้านนอก ได้เฆี่ยนตีและสร้างกรอบให้เขาต้องเข้มงวดกับตนเองมากกว่าที่ควรจะเป็น กระทั่งมันได้สร้างบาดแผลให้เขาและคนรอบข้าง จนกลายเป็นความทนทุกข์ภายใน และหนังสือเล่มนี้ ก็เป็นบันทึกบทเรียนที่ผ่านมาเหล่านั้น